Wynagrodzenie chorobowe 2019 – kiedy i komu się należy i jak je wyliczyć – kompleksowe omówienie

Za czas niezdolności do pracy, spowodowanej chorobą, czyli potocznie mówiąc za czas zwolnienia lekarskiego pracownik co do zasady nie zachowuje prawa do wynagrodzenia za pracę – w takim wypadku należy mu się jedynie wynagrodzenie za przepracowaną część miesiąca. Z kolei za czas tej niezdolności do pracy ma prawo do innych świadczeń – albo wynagrodzenia chorobowego albo zasiłku chorobowego. Wynagrodzenie chorobowe 2019 wypłaca pracodawca, z kolei zasiłek chorobowy wypłaca albo pracodawca, albo ZUS, w zależności od ilości osób, zgłoszonych do ubezpieczenia chorobowego według stanu na dzień 30 listopada 2018 roku (powyżej 20 osób zgłoszonych do ubezpieczenia chorobowego – zasiłek chorobowy wypłaca bezpośrednio pracodawca, z wyjątkiem sytuacji, w której zasiłek chorobowy wypłacany jest po ustaniu stosunku pracy).

O tym, komu się należy wynagrodzenie chorobowe 2019, decyduje przepis art. 92 kodeksu pracy. Stosownie do powołanego przepisu wynagrodzenie chorobowe przysługuje za pierwsze 33 dni (albo 14 dni w przypadku pracownika, który ukończył 50 rok życia) niezdolności do pracy z powodu choroby w roku kalendarzowym. Wynagrodzenie chorobowe 2019 w kwocie brutto nalicza się według takich samych zasad, jak zasiłek chorobowy (zgodnie z przepisami tzw. ustawy zasiłkowej – więcej o tym w dalszej części artykułu), a wypłaca w wysokości 80% podstawy (albo 100% podstawy, jeśli to wynagrodzenie chorobowe 2019 wypłacane jest za czas niezdolności do pracy w okresie ciąży, z powodu wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo z powodu poddania się badaniom lekarskim dla dawców organów) za każdy dzień niezdolności do pracy spowodowanej chorobą, w tym za dni wolne od pracy (ponieważ zwolnienie lekarskie może obejmować również weekendy i inne dni wolne od pracy, wynagrodzenie chorobowe 2019 nalicza się i wypłaca również za te dni). Jeśli pracownik 50 lat kończy np. w 2019 roku, to te 14 dni z wynagrodzeniem chorobowym liczy się dopiero od 2020 roku, a nie od razu po ukończeniu przez niego 50 roku życia.

W praktyce zatem, jeśli np. pracownik, zatrudniony z dniem 1 października 2018 roku rozchoruje się np. na grypę w dniu 14 stycznia 2019 roku i na zwolnieniu lekarskim będzie przebywał do 31 stycznia 2019, to za styczeń 2019 otrzyma on wynagrodzenie za przepracowaną część miesiąca (pisaliśmy o nim w poprzednim artykule) oraz wynagrodzenie chorobowe za okres od 14 do 31 stycznia.

Wynagrodzenie chorobowe 2019 – kiedy się nie należy

Wynagrodzenie chorobowe 2019 nie należy się w sytuacji, w której pracownik nie miałby prawa do zasiłku chorobowego, a więc zgodnie z art. 12 ustawy zasiłkowej wynagrodzenie chorobowe nie przysługuje, jeśli za czas choroby pracownik zachowuje prawo do normalnego wynagrodzenia za pracę, za czas choroby, przypadającej w czasie urlopu bezpłatnego, wychowawczego czy tymczasowego aresztowania pracownika oraz w okresie między śmiercią pracodawcy a dniem wygaśnięcia z tego powodu stosunku pracy czy jego rozwiązania na drodze porozumienia z tzw. zarządcą sukcesyjnym.

Wynagrodzenie chorobowe 2019 a okres wyczekiwania

Wynagrodzenie chorobowe nie przysługuje również za czas choroby, jeśli pracownik znajduje się w tzw. okresie wyczekiwania. Chodzi tu o to, że zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy zasiłkowej pracownik nabywa prawo do zasiłku chorobowego (oraz wynagrodzenia chorobowego) po 30 dniach nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego. Od dnia zatrudnienia pracownika pracodawca ma 7 dni na zgłoszenie go do ubezpieczeń w ZUS, w tym do ubezpieczenia chorobowego, które w przypadku pracownika jest obowiązkowe. Od tego okresu wyczekiwania są pewne wyjątki – nie ma on zastosowania w przypadku m.in.:

  • absolwentów szkół wyższych, którzy podjęli zatrudnienie w ciągu 90 dni od ukończenia szkoły wyższej
  • w przypadku, gdy niezdolność do pracy powstała na skutek wypadku w drodze do lub z pracy
  • pracowników, mających za sobą co najmniej 10-letni staż pracy
  • gdy przerwa między jednym a drugim zatrudnieniem nie była dłuższa niż 30 dni.

Jeśli pracownik nie zalicza się do żadnej z powyższych grup, obowiązuje go okres wyczekiwania. Jak to wygląda w praktyce? Pokażmy to na przykładzie na następnej stronie.

Podobne wpisy

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *